Wielki Atraktor

Wielki Atraktor, Wielki Magnes - Skupisko gromad galaktyk rozciągające się od brzegu gwiazdozbioru Hydry (Wąż Wodny) i Centaura aż do brzegu Pawia. W jego kierunku porusza się Lokalna Grupa Galaktyk (wraz z Drogą Mleczną). Wielki Atraktor to dokładniej olbrzymie skupisko gromad galaktyk, rozciągające się od gwiazdozbioru Centaura i Hydry do gwiazdozbioru Pawia, z centrum w gwiazdozbiorze Węgielnicy aż po Trójkąt Południowy, w dużej mierze przesłonięte przez mgławice leżące w płaszczyźnie dysku naszej Galaktyki, Drogi Mlecznej. Wielki Atraktor należy do wielkoskalowych struktur we Wszechświecie. Wielki Atraktor swym oddziaływaniem grawitacyjnym powoduje ruch galaktyk z Supergromady Lokalnej ku swemu centrum z prędkością rzędu 100-300 km/s. Masę Wielkiego Atraktora ocenia się na 5 × 1015 mas Słońca, czyli około 1046 kg. Wielki Atraktor został odkryty w latach 70-tych XX wieku, między 1973-1978 rokiem, a dokładniej określony i zbadany w latach 1986-1987. Podczas badań w latach 70-tych XX wieku zauważono, że Droga Mleczna porusza się w kierunku Wielkiego Atraktora w kierunku gwiazdozbioru Centaura z prędkością ponad 600 km na sekundę. Wielki Atraktor znajduje się około 150 do 250 milionów lat świetlnych od Drogi Mlecznej stanowiąc ciągle niezwykłą anomalię grawitacyjną. Odkryto jeszcze większy obszar zawierający kilkanaście gromad, zwany Supergromadą Shapleya, a leżący jeszcze jakieś 600 milionów lat świetlnych za Wielkim Atraktorem.

Problemem dla współczesnej astrofizyki jest to, że Wielki Atraktor przyciąga z siłą o wiele, wiele za dużą niż wynikałoby to z szacowań jego masy. Droga Mleczna zmierza obecnie ku niemu z prędkością obliczoną na około 2,2 miliona kilometrów na godzinę, czyli mniej więcej 700 kilometrów na sekundę. Tajemnica Wielkiego Atraktora tkwi w fakcie, że współczesna nauka nie jest w stanie opisać źródła jego grawitacji. Prawdopodobnie owa struktura stanowi drzwi do odkrycia nieznanych praw fizyki, rządzących rzeczywistością, w której żyjemy.

W astrologii bardziej związany obszar z południową hemisferą, ze środkiem w okolicach środkowej dekany aktualnego znaku Strzelca (astronomicznie wypada na gwiazdozbiorze Skorpiona) czyli jakiś 14 stopień znaku Strzelca mamy epicentrum tej sporej struktury obejmującej cały drugi dekanat znaku. Zapewne jest to obszar znany z wyczuwanych wpływów astrologicznych przez dawnych mistrzów badania gwiazd związanych z gwiazdozbiorem Skorpiona, a dzisiejszym ruchomym znakiem Strzelca w środkowej dekanie.