Era Wodnika
Era Wodnika – jedna z dwunastu epok astrologicznych zwanych także miesiącami platońskimi. Jest to epoka poprzedzająca Erę Koziorożca i następująca po Erze Ryb. W tej epoce punkt Barana znajduje się w gwiazdozbiorze Wodnika, przechodzi przez gwiazdy gwiazdozbioru Wodnika. Ery zmieniają się cyklicznie mniej więcej średnio co 2150 lat (w wyniku przesuwania się punktu Barana względem gwiazd, wskutek precesji osi obrotu Ziemi), pełny cykl (rok platoński, obieg precesyjny biegunów ziemskich) trwa około 25.770 lat czyli aktualnie około 26 tysięcy lat (dokładniej od około 24 do 28 tysięcy lat). Obecnie punkt Barana znajduje się w gwiazdozbiorze Ryb i powoli przesuwa się w kierunku gwiazdozbioru Wodnika.
Według astrologów ery związane z Punktem Barana w gwiazdozbiorze ekliptycznym mają związek z duchowym rozwojem ludzkości i przemianami kulturowymi. W obecnych czasach Era Ryb wchodzi w swój okres schyłkowy (wejdzie około 2102 roku), jednak Era Wodnika jest na początek XXI wieku dość odległa w czasie, gdyż rozpocznie się około 2597 roku. Problem w tym, że gwiazdozbiory na niebie, w odróżnieniu od znaków zodiaku nie są równej długości, a gwiazdozbiór Ryb jest jednym z najdłuższych wzdłuż ekliptyki podobnie jak gwiazdozbiór Panny, a zatem przejście Punktu Barana do kolejnego gwiazdozbioru znacznie odbiega od średniej i jest znacznie dłuższe.
Termin Era Wodnika został rozpropagowany przez ruch New Age, oba terminy są używane często zamiennie. W niektórych odłamach New Age ma charakter millenarystyczny i jest zapowiedzią Ery Wodnika, która ma być początkiem złotego wieku pełnego obfitości i wzajemnego zrozumienia. Według tych poglądów Era Wodnika będzie okresem głębokich przemian społecznych, państw bez granic, świadomości planetarnej. Era Wodnika jest symbolicznie przedstawiana w postaci młodego człowieka wylewającego wodę z dzbana na kulę ziemską. Zwolennicy kręgów wodnikowych bazują zasadniczo na astrologii ezoterycznej, zajmującej się układaniem horoskopów i badaniem wpływu, jaki ciała niebieskie wywierają na sprawy doczesne.
Jednym z pierwszych ludzi, którzy wykorzystywali koncepcję Wodnika w swoich pracach był Levi H. Dowling (1844–1911). Twierdził, że w 1907 za pośrednictwem Visel (Bogini Mądrości lub Świętego Oddechu) otrzymał w transie mediumicznym "Wodnikową Ewangelię Jezusa Chrystusa". Nadejście Ery Wodnika zapowiadali także Alice Bailey w dziele "Drugie przyjście Chrystusa" (The Reappearance of Christ) oraz Paul Le Cour w książce "Era wodnika. Tajemnice Zodiaku. Niedaleka przyszłość ludzkości."
Wodnik jako symbol Nowej Ery stał się popularny za sprawą musicalu Hair, jeden z przebojów tego musicalu to Czas Wodnika. Pojęcie Wodnika weszło do powszechnego użytku po publikacji w 1980 roku książki Marilyn Ferguson The Aquarian Conspiracy. Personal and Social Transformation in the 1980s. Praca Ferguson stała się bestsellerem, w kręgach wodnikowych jest nazywana Biblią New Age, stała się lekturą w szkołach i college’ach.
Bibliografia
Stanisław A. Wargacki New Age w: Religia w świecie współczesnym. Zarys problematyki religioznawczej Henryk Zimon (red.) Lublin 2000.
Stanisław A. Wargacki Ruch New Age a innowacje religijne i społeczno kulturowe w; Oblicza religii i religijności'.