Thor

Thor (staronordycki Þórr, grom) – jeden z głównych bogów nordyckich z dynastii Azów. Syn Odyna i bogini Jörð - Ziemia, małżonek Sif. Odpowiednik południowogermańskiego Donara, bóg burzy i piorunów, sił witalnych, rolnictwa (jako sprowadzający deszcz odpowiedzialny za urodzaj). Patronował także małżeństwu i ognisku domowemu.

Był to bóg bardzo silny i wytrzymały, władający potęgą burzy i piorunów, opiekun kowali. Thor był porywczym bogiem i niedobrze było go rozgniewać, a łatwo wpadał w gniew, z tego powodu otrzymał z czasem przydomek Gwałtowny. Thor był dobrym bogiem, w parze z gwałtownością bowiem szła jego prawość, dzielność i wielka odwaga. Stał on na straży porządku świata. Często wyprawiał się do Jotunheimu, gdzie siał śmierć uzbrojony w straszliwy młot Mjölner, żelazne rękawice i pas siły.

Thora uznawano za bardziej przychylnego ludziom niż Odyn – równie gwałtownego, ale mniej tajemniczego. Przedstawiano go zwykle z długą, rudą brodą oraz młotem Mjöllnirem (symbolem jego siły) w ręku. Drzewem poświęconym Thorowi był dąb. Podróżował rydwanem zaprzężonym w kozły. Nie był tak przebiegły jak Odyn i zdarzało mu się wpaść w pułapkę. Przykładem tego jest słynna przygoda Thora w gościnie u króla Utgardu, olbrzyma zwanego Skirnirem, ostatecznie jednak zawsze zwyciężał.

W czasie zmierzchu bogów Thor zabija węża Midgardu, wielkiego Jormunganda, lecz zginie zatruty jego jadem.

Od jego imienia pochodzi nazwa czwartku jako „dzień Thora”, w języku duńskim, norweskim i szwedzkim - "torsdag", farerskim "hósdagur/tórsdagur", fińskim "torstai", niderlandzkim "donderda"), niemieckim "Donnerstag" oraz staroangielskim "Þunresdæg" i współczesnym angielskim "Thursday".