Paramatma

Z Himalaya-Wiki
Wersja z dnia 23:49, 29 sty 2017 autorstwa Kundalin (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Paramatma, a poprawniej Paramatman - Naddusza, Wyższa Dusza, Wyższa Jaźń; sankr.: परमीत्मन् trl. paramātman; parama - wyższy, najwyższy, transcendentalny, Atman - dusza, jaźń - częściowy, osobowy aspekt Brahmana. Paramatman opisywany jest jako przebywający w sercu każdej żywej istoty, jak i w każdej części materialnego stworzenia jako "dusza duszy".

Paramatman kieruje żywą istotą (Atman) oraz wcieloną w ciało Dźiwą i jest świadkiem jest czynów. To za sprawą Paramatmana dusza znajdująca się pod wpływem 3 gun, chech materialnego stworzenia i może czerpać przyjemność z obcowania z materią. Naddusza sprawia, że Dźiwa odczuwa inspiracje do działania, że pamięta oraz zapomina. W Katha Upaniszad znajduje się opis związku Paramatmy i dźiwy:

"Zarówno Dusza Najwyższa, jak i jednostkowa dusza (Dźiwa) usytuowane są na drzewie ciała, w sercu żywej istoty; jedynie ten, kto dzięki łasce Najwyższego uwolnił się od materialistycznych pragnień i lamentów może zrozumieć wspaniałość duszy".

Drogą do poznania i zrozumienia związku z Paramatmą jest tradycyjna joga przekazana i umocniona przez Śiwa Jogeśwara, której twórcą i nauczycielem jest Ryszi Patandźali. Efektem praktykowania tradycyjnej inicjacyjnej jogi zwanej także radźa jogą, uro jogą czy jogą królewską jest samadhi - stan całkowitego wyzwolenia umysłu od czynności zmysłowych. Charakterystyczne dla tego mistycznego stanu ma być możliwość "oglądania duszy umysłem" połączone z uczuciem przyjemności i szczęścia. Jogin, który osiągnął samadhi widzi wszystkie żywe istoty (w tym i siebie) jako potencjalne równe przed obliczem Absolutu:

"Pokorny mędrzec, dzięki cnocie prawdziwej wiedzy, widzi jednakowo uczonego i łagodnego bramina, krowę, psa, słonia i zjadacza psów (tj. człowieka wykluczonego z kast)." - Bhagawad Gita 5.18. 

Innymi cechami takiego jogicznego mistyka są opanowanie, brak pożądania, niewzruszoność wobec szczęścia i nieszczęścia, itp.