Fomalhaut
Fomalhaut - Alfa Piscis Austrini, α PsA – to najjaśniejsza gwiazda w konstelacji Ryby Południowej, o jasności wizualnej 1,16 magnitudo i jednocześnie jedna z najjaśniejszych gwiazd półkuli południowej. Jest osiemnastą co do jasności wizualnej gwiazdą na nocnym niebie. Od Słońca dzieli ją odległość zaledwie 25 lat świetlnych. Krąży wokół niej dysk pyłowy; zaobserwowano także obiekt, który mógł być planetą, jednak w toku dalszych obserwacji uznano go raczej za pozostałość po kolizji mniejszych ciał.
Tradycyjna nazwa gwiazdy wywodzi się z języka arabskiego i jest znana co najmniej od 1340 roku. Wyrażenie فم الحوت fum al-ħūt, oznacza „paszczę wieloryba” lub „rybie usta”. Nazwa ta była zapisywana na ponad 30 różnych sposobów. Arabowie przed przyjęciem greckich konstelacji Ptolemeusza znali ją także pod nazwami الضفدع الأول Al Difdiʽ al Awwal, „Pierwsza Żaba” oraz ضليم Ṭhalīm, „Struś” – Fomalhaut i Achernar były parą strusi. Ptolemeusz zaliczył ją i do konstelacji Ryby Południowej, i do Wodnika. Dla Chińczyków i chińskiej astrologii Fomalhaut jest „bramą do obozu cesarskich strażników” (chiń. 北落師門; pinyin Běiluò shīmén).
W Polsce widoczna doskonale na przełomie lata i jesieni, góruje o północy w okolicach 15 września. Na szerokości geograficznej Warszawy widoczna jest na wysokości około ośmiu stopni nad horyzontem. Około 4500 lat temu czyli 2500 p.e.ch., gwiazda Fomalhaut była pomocna w wyznaczaniu dnia przesilenia zimowego. Ze względu na to około 3000 roku p.e.ch., Persowie czyli Irańczycy nazywali ją Hastorang i uznawali za królewską gwiazdę, jednego ze „strażników nieba”, gwiazd - królów nieba - gwiazd pod wpływem których rodzą się władcy, niebiańscy władcy, a zatem posłańcy i prorocy niebios posłani przez Boga czy bóstwa niebiańskie.