Dhjana: Różnice pomiędzy wersjami

Z Himalaya-Wiki
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
'''Dhjana''' (Dewanagari: ध्यान , dhyana; pali: dźhana; chin. chan-na lub chan; jap. zenna lub zen) - medytacja, dosłownie "płynięcie ku światłu". Dhyana to siódmy stopień, siódma grupa ćwiczeń ascetyczno-duchowych w [[joga|jodze]].  
'''Dhjana''' - w dewanagari: ध्यान trl. dhyāna; pali: dźhana; chin. chan-na lub chan; jap. zenna lub [[zen]]) - medytacja, medytowanie, dosłownie "płynięcie ku światłu", także "świetlista myśl". Dhyana to siódmy stopień, siódma grupa ćwiczeń ascetyczno-duchowych w [[joga|jodze]].  


Kolejne stopnie medytacji to:
'''Kolejne stopnie medytacji to:'''


#Wyzbycie się pożądań i przywiązania do spraw światowych; niechęć do [[samsara|samsary]], determinacja aby się wyzwolić oraz współczucie. To jest wstęp do dalszej praktyki.
#Wyzbycie się pożądań i przywiązania do spraw światowych; niechęć do [[samsara|samsary]], determinacja aby się wyzwolić oraz współczucie. To jest wstęp do dalszej praktyki.
Linia 8: Linia 8:
#Doskonałość medytacji osiągamy gdy tylko spoczywamy w rzeczywistości takiej, jaka jest, bez tworzenia czegokolwiek.
#Doskonałość medytacji osiągamy gdy tylko spoczywamy w rzeczywistości takiej, jaka jest, bez tworzenia czegokolwiek.


[[Category:Hasło]]
[[Category:Hasło]][[Category:Laja Joga]]
[[Category:Laja Joga]]

Aktualna wersja na dzień 21:45, 26 mar 2024

Dhjana - w dewanagari: ध्यान trl. dhyāna; pali: dźhana; chin. chan-na lub chan; jap. zenna lub zen) - medytacja, medytowanie, dosłownie "płynięcie ku światłu", także "świetlista myśl". Dhyana to siódmy stopień, siódma grupa ćwiczeń ascetyczno-duchowych w jodze.

Kolejne stopnie medytacji to:

  1. Wyzbycie się pożądań i przywiązania do spraw światowych; niechęć do samsary, determinacja aby się wyzwolić oraz współczucie. To jest wstęp do dalszej praktyki.
  2. Wewnętrzny spokój, skupienie na obiekcie medytacji. Stan ten cechuje też przywiązanie do doświadczeń płynących z głębokiej koncentracji - do błogości, radości i przejrzystości umysłu.
  3. Kiedy wspomniane wyżej lgnięcie ustaje, pozostaje jeszcze subtelne przywiązanie do pustki. Koncentracja zwana jest wówczas "jasno rozróżniającą".
  4. Doskonałość medytacji osiągamy gdy tylko spoczywamy w rzeczywistości takiej, jaka jest, bez tworzenia czegokolwiek.