Bliźniacze płomienie

Bliźniacze Płomienie lub Bliźniacze Dusze - to dwie połówki tej samej androgynicznej całości, boska para rodzicielska niosąca ten sam Płomień, mąż i żona. Każda indywidualna ludzka dusza doświadczająca wcieleń na Ziemi posiada swoją bliźniaczą duszę, z którą jest rozłączona podczas inkarnacji. Każda połówka doświadcza własnych dróg rozwoju i przemian karmicznych. Dwie bliźniacze dusze inkarnują się w ludzkiej naturze, każda z osobna poszukuje swojej drugiej połowy, aż przychodzi czas kiedy obie bliźniacze połówki się spotykają. Następuje to najpóźniej w ostatnim wcieleniu na planie Ziemi, kiedy oboje w tym samym czasie doświadczają mistycznego procesu wniebowzięcia, ascencji.

W czasie indywidualnej inkarnacji każdy z płomieni bliźniaczych jest odrębną duszą (jaźnią), nie jest tylko połówką, każda z połówek musi nauczyć się balansować w swoim ciele dwie energie: męską i żeńską, musi posiąść umiejętność zjednoczenia się ze swoją bliźniaczą duszą o przeciwnej płci, stąd system zakładania małżeństw, tworzenia rodzin, stąd także tęsknoty serc za idealnymi połówkami. Czas doświadczania związków miłosnych męsko-damskich, docierania się i uczenia jak żyć razem we dwoje w miłości jest rodzajem szkoły dla ludzkich dusz, gdzie uczą się procesów współpracowania i integrowania na fali miłości, aż w końcu, po wielu wcieleniach, dojrzeją do spotkania z swoim bliźniaczym płomieniem, z bliźniaczą duszą (jaźnią, atmą).

Dusza czy Wyższa Jaźń, Atman na planie duchowym jest androgenem, który reprezentuje jednocześnie męskość i żeńskość, jednakże w inkarnacyjną wedrówkę dwie połówki rozdzielają się na męską i żeńską, aby szukać siebie wzajemnie pośród ogółu wcielonych dusz ludzkich na Ziemi, w sensie Trójświata (trzech sfer istnienia). Bliźniacze dusze - dwie połówki mają dokładnie taką samą wibrację i taką samą częstotliwość światła, ale rozpoznanie tej wibracji nie jest łatwe, wymaga wielkiego wysiłku serca i duszy wcielonej, przebudzenia i oświecenia, uwolnienia od nagromadzeń karmicznych. Bliźniacze dusze pochodzą od jednego androgyni, podzielonego w swoim czasie. Są jednością i w przyszłości zostaną ponownie złączone stając się na planie duchowym, ponownie androgynem.

Androgyniczne dusze, kiedy się w końcu odnajdą i osiągną duchowe przebudzenie, oświecenie oraz wyzwolenie od karmana, przejdą proces wtajemniczeń i wniebowzięcia, staja się niebiańskimi bóstwami występującymi parami, jako boskie wyższe jaźnie będące parami rodzicielskimi, jak Śiwa i Parwati, Wisznu i Lakszmi, Brahma i Saraswati, Jahwah i Szekinah etc. Ludzie w swoich poszukiwaniach, w związkach nietrwałych, znajdują zwykle do pary taką drugą duszę, jaka ma pewne cechy podobieństwa do Bliźniaczego Płomienia, jednak ciągle z głębi serca i duszy tęsknią dalej za nieokreślonym ideałem...